Έπειτά από μισό αιώνα, η επιστροφή του ανθρώπου στο φεγγάρι και η δημιουργία επανδρωμένης βάσης ίσως να μην αργεί

Στις 7 Δεκεμβρίου του 1972, η αποστολή Apollo 17 της NASA, απογειώθηκε για το φεγγάρι. Ήταν η τελευταία φορά που ο άνθρωπος επισκέφτηκε τη σελήνη. Έχει πλέον περάσει πάνω από μισός αιώνας από τη στιγμή που ο τελευταίος άνθρωπος, ο Eugene Cernan, πάτησε στο φεγγάρι.

Ο Cerman πίστευε πως πολύ σύντομα η ανθρωπότητα θα επέστρεφε πίσω στο φυσικό μας δορυφόρο. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβη ποτέ και δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε, γιατί;

Από τη δεκαετία του ‘70 έχουν αλλάξει πολλά. Η τεχνολογική καινοτομία κάνει γιγαντιαία άλματα. Όλο και περισσότερες χώρες στρέφονται προς την έρευνα του διαστήματος.

Για τους επιστήμονες που ερευνούν το διάστημα, ένας ερευνητικός σταθμός στο φεγγάρι είναι το επόμενο λογικό βήμα.

Οι συζητήσεις για αποικίες στον Άρη οργιάζουν. Παρόλα αυτά, η επιστροφή στο φεγγάρι, παραμένει ένα ανεκπλήρωτο όνειρο.

Το 1962, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ John F. Kennedy υποσχόταν από το Τέξας πως μέχρι το τέλος της δεκαετίας ένας άνθρωπος θα περπατούσε στη Σελήνη.

Η συγκεκριμένη ομιλία έμεινε στην ιστορία «Επιλέγουμε να πάμε στη Σελήνη». Πράγματι, το 1969, πραγματοποιήθηκε η αποστολή Apollo 11 και ο πρώτος άνθρωπος πάτησε στο φεγγάρι.

Αφότου όμως ο σκοπός επιτεύχθηκε, η NASA άρχισε να αντιμετωπίζει σημαντικές περικοπές στον ετήσιο προϋπολογισμό της. Από τα 40 δισεκατομμύρια δολάρια στα μέσα της δεκαετίας του ‘60, η χρηματοδότηση για το πρόγραμμα Apollo κατρακύλησε σε λιγότερο από 2 δισεκατομμύρια δολάρια το 1973. Παράλληλα μειώθηκε και η συνολική χρηματοδότηση για τη NASA.

Καθότι εξαρχής είχαν προγραμματιστεί 20 αποστολές Apollo, με την κατακόρυφη μείωση της χρηματοδότησης, οι τρεις τελευταίες ακυρώθηκαν.

Εκείνο που θεωρούνταν σημαντικό ήταν η ίδια η προσσελήνωση στο φεγγάρι. Καθώς αυτό είχε επιτευχθεί, στην πραγματικότητα ήταν λίγοι εκείνοι που ενδιαφέρονταν για την ανάπτυξη της τεχνολογίας και της έρευνας.

Η αποστολή του ανθρώπου στο φεγγάρι αφορούσε ένα διαγωνισμό προβολής δύναμης. Επρόκειτο για έναν οικονομικό και πολιτικό ανταγωνισμό τεχνολογικής υπεροχής μεταξύ των ΗΠΑ και της πρώην ΕΣΣΔ.

Η Αμερική είχε ήδη κερδίσει το πρεστίζ του πρώτου ανθρώπου που πάτησε στο φεγγάρι. Τα υπόλοιπα είχαν πλέον μικρή σημασία.

Γράφημα που δείχνει τον προϋπολογισμό για τη NASA
Το συνολικό κόστος του προγράμματος Apollo από το 1960 έως το 1973 / Πηγή: Statista

Υπάρχουν λόγοι για να επιστρέψουμε στο φεγγάρι;

Έπειτα από πολλές δεκαετίες στασιμότητας, η συζήτηση για την επιστροφή και την παραμονή στο σκονισμένο δορυφόρο της Γης, έχει επιστρέψει σοβαρά. Η NASA έχει υποσχεθεί πως πρόκειται να ξαναδούμε Αμερικανούς αστροναύτες στο φεγγάρι σύντομα.

Πιθανόν το 2025, στο πλαίσιο ενός προγράμματος που ονομάζεται Artemis, στο οποίο θα συμμετάσχει η πρώτη γυναίκα, που θα αγγίξει τη σεληνιακή επιφάνεια.

Την ίδια στιγμή, όλο και περισσότεροι πιέζουν για τη δημιουργία μίας επανδρωμένης βάσης στο φεγγάρι. Για τους επιστήμονες που ερευνούν το διάστημα, ένας ερευνητικός σταθμός στο φεγγάρι είναι το επόμενο λογικό βήμα.

Βρίσκεται μόλις τρεις ημέρες μακριά από τη Γη και θα μπορέσει να λειτουργήσει καταλυτικά σε νέες εφευρέσεις, στη μείωση του περιβαλλοντικού και οικονομικού κόστους που έχει η αναζήτηση του διαστήματος, αλλά και στην ικανότητα μας να ταξιδεύσουμε ακόμα πιο μακριά στο σύμπαν.

Μία σεληνιακή βάση θα μπορούσε να εξελιχθεί σε αποθήκη καυσίμων για αποστολές στο βαθύ διάστημα, να οδηγήσει στη δημιουργία πρωτοφανών διαστημικών τηλεσκοπίων, να διευκολύνει τη διαβίωση στον Άρη και να λύσει μακροχρόνια επιστημονικά μυστήρια σχετικά με τη Γη και τη δημιουργία του φεγγαριού.

Θα μπορούσε ακόμη και να προωθήσει προς μία ακμάζουσα εξωγήινη οικονομία, ίσως μια οικονομία βασισμένη στον σεληνιακό διαστημικό τουρισμό.

Ωστόσο, πολλοί αστροναύτες και άλλοι ειδικοί υποστηρίζουν ότι τα μεγαλύτερα εμπόδια για την πραγματοποίηση νέων επανδρωμένων αποστολών στη Σελήνη είναι κοινότυπα. Αφορούν περισσότερο στην πολιτική βούληση και τα οικονομικά συμφέροντα, παρά τις τεχνικές δυσκολίες.

Ένα από τα μεγάλα εμπόδια για τις έρευνες στο διάστημα και την επιστροφή του ανθρώπου στο φεγγάρι θεωρείται συχνά το μεγάλο κόστος.

Στην πραγματικότητα ωστόσο, δεν είναι τόσο μεγάλο, αν σκεφτεί κανείς πως προϋπολογισμός της NASA για το 2023 ανέρχεται σε 25,4 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ ο αμυντικός προϋπολογισμός των ΗΠΑ για το 2023 είναι περίπου 858 δισεκατομμύρια δολάρια.

Με πληροφορίες από Business Insider, Royal Museums Greenwich