Δύσκολοι καιροί για ανθρώπινες σχέσεις. Πού να μπλέκεις τώρα και ποιον να βρεις για σεξ! Πόσες και πόσες φορές, εξάλλου, δεν την έχεις πατήσει, καταλήγοντας στον καναπέ, αγκαλιά με έναν κουβά παγωτό; Μόνος σου. Εσύ, το παγωτό και οι καταθλιπτικές σκέψεις σου…

Και πάνω που αποφασίζεις να νιώσεις ξανά και να πιάσεις τη ζωή από τα μαλλιά, σε προλαβαίνει αυτή. Σε σέρνει ξανά στα πατώματα και το νέο χτύπημα απογοήτευσης είναι συνήθως ισχυρότερο από το προηγούμενο. Γίνεσαι θρύψαλα και καλείσαι να μαζέψεις πάλι τα κομμάτια σου, συνειδητοποιώντας για μία ακόμα φορά πως έμεινες εσύ και ο εαυτός σου.

Για κάποιους, ωστόσο, συνανθρώπους μας εκεί έξω, που ίσως άλλοι να χαρακτήριζαν και τυχερούς, αυτό δεν είναι απαραίτητα πρόβλημα. Κάθε άλλο μάλιστα.

Σε έναν -αν και μάταιο- κόσμο, στον οποίο μάς συμβουλεύουν να αποφεύγουμε τη ματαιοδοξία και να είμαστε ταπεινοί, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι έχουμε προετοιμαστεί για αντιδράσεις τρόμου όταν εξομολογούμαστε την οποιαδήποτε μορφή αγάπης για τον εαυτό μας ή Θεός φυλάξοι την αυτοέλξη.

Η αυτοσεξουαλικότητα είναι ένας σεξουαλικός προσανατολισμός στον οποίο οι άνθρωποι βιώνουν κυρίως σεξουαλική έλξη για τον εαυτό τους.

Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι όλοι οι αυτοσεξουαλικοί άνθρωποι δεν αισθάνονται σεξουαλική έλξη για τον πλησίον τους ή δεν κάνουν ποτέ σεξ με άλλους. Όπως όλα τα είδη σεξουαλικότητας, κινείται σε ένα ευρύτερο φάσμα και οι εμπειρίες αναπόφευκτα διαφέρουν από άτομο σε άτομο.

Αυτή η ελάχιστα γνωστή μορφή σεξουαλικότητας, όταν αναφέρεται σε άλλους ανθρώπους, έχει συχνά αντιμετωπιστεί με σύγχυση ή ακόμη και μερικές φορές με περιφρόνηση.

Όπως εξηγεί στο “Dazed” η σεξολόγος και θεραπεύτρια σχέσεων Gigi Engle, η αυτοσεξουαλικότητα δεν γίνεται εύκολα αποδεκτή από τους ανθρώπους γιατί είναι τυλιγμένη σε κάθε στρώμα της πιο σκοτεινής μας ντροπής: αυνανισμός, αγάπη για τον εαυτό μας, “παιχνίδια” με τον καθρέφτη.

«Ποιον εξάλλου να εμπιστευτείς για σχέση, αν δεν μπορείς να εμπιστευτείς τον ίδιο σου τον εαυτό;», θα μπορούσαν να ισχυριστούν τα αυτοσεξουλικά άτομα, τα οποία θα έκαναν σήμερα τον Νάρκισσο να κοκκινίσει από ντροπή, έχοντας προχωρήσει πολύ παραπέρα τις απλές εκφράσεις αυτοθαυμασμού όταν επιτέλους ανοίξουμε (με την πρώτη) από τη σωστή πλευρά, το κουτί των χαπιών.

«Μιλάω στον εαυτό μου ενώ κάνουμε σεξ σαν να είμαι με σύντροφο»

Ο Chris είναι ένας εκπαιδευτής γιόγκα και καλλιτέχνης από την Καλιφόρνια, του οποίου η ζωή άλλαξε πριν από δέκα χρόνια όταν ανακάλυψε τον όρο «αυτοσεξουαλικότητα». Μέχρι τότε ένιωθε ότι κανείς δεν μπορούσε να τον κάνει να νιώσει όπως αυτός και η μύηση στον κόσμο της αυτοσεξουαλικότητας ήταν «μια μεγάλη απελευθέρωση».

«Δεν είναι one night stand, είναι μία διά βίου στάση. Μιλάω στον εαυτό μου ενώ κάνουμε σεξ σαν να είμαι με σύντροφο. Μόλις χθες το βράδυ, καθώς ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι αγκαλιάζοντας τον εαυτό μου, ένιωσα χαλάρωση και γαλήνη χαϊδεύοντας τον ώμο μου, σφίγγοντας τα χέρια μου ή πιάνοντας το πόδι μου και κρατώντας το όπως θα έκανα σε έναν άλλο άνθρωπο», εξομολογείται.

Ως νέος, ο Chris θυμάται να νιώθει από πάντα έλξη για τον ίδιο του τον εαυτό. Τίποτα δεν τον «έφτιαχνε» περισσότερο από το να κοιτάζει τον εαυτό του στον καθρέπτη μέσα σε ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο. Όταν πήγε στο κολλέγιο, θα μπορούσε να πει κανείς πως η σχέση του με τον εαυτό του ωρίμασε σεξουαλικά.

Tech Το TikTok ξέρει ότι είσαι gay πριν από εσένα

«Είχα έναν φορητό καθρέφτη, μήκους 150 εκατοστών, κάτω από το κρεβάτι στον κοιτώνα μου. Τον έβγαζα έξω, γδυνόμουν και ξάπλωνα μπρούμυτα πάνω του. Τριβόμουν απαλά και είχα οπτική επαφή. Ήταν πραγματικός έρωτας. Και οι κορυφώσεις δεν μπορούν να περιγραφούν με λόγια», εκμυστηρεύεται τώρα, ωστόσο τότε «έπρεπε να το κρατήσω μυστικό, όπως έναν απαγορευμένο έρωτα».

Υπό τον φόβο του «τι θα πει ο κόσμος», κράτησε τη σχέση με τον εαυτό του κρυφή, καλύπτοντας το κενό με άλλες εφήμερες, πιο «φυσιολογικές» στα αδιάκριτα μάτια της λογικής, καταδικασμένες ωστόσο να μείνουν ανεκπλήρωτες.

Περιγράφοντας τη σχέση με τον εαυτό του, ο Chris τη χαρακτηρίζει ως «εθιστική», εξηγώντας ότι καθώς εμβάθυνε στην αυτοσεξουαλικότητά του, η ικανότητά του να ολοκληρώνει με άλλους, είχε μετατραπεί σε ανεκπλήρωτη φαντασίωση, ευτυχώς όχι για τον ίδιο.

«Στο μυαλό μου, πρέπει να φανταστώ ότι κάνω σεξ με τον εαυτό μου, ότι είμαι εγώ κι ένας άλλος Chris. Μόνο τότε μπορώ να φτάσω στην ολοκλήρωση», αναφέρει.

Όπως επισημαίνει η Engle, η αυτοσεξουαλικότητα δίνει συνήθως προτεραιότητα στον αυνανισμό έναντι του σεξ με κάποιον σύντροφο, γεγονός που καθιστά την έννοια τόσο «δύσπεπτη» για τους περισσότερους.

«Κυριαρχεί αυτή η ιδέα ότι όλοι προτιμούν να κάνουν σεξ με κάποιον σύντροφο παρά να αυνανίζονται και ότι αυτό είναι κάτι που μπορείς να κάνεις μόνο όταν δεν είσαι σε σχέση. Θεωρείται κάπως ως “έσχατη λύση”», εξηγεί.

«Λόγω της κοινωνικής βαρύτητας που δίνουμε στο σεξ με σύντροφο», συνεχίζει, «στους περισσότερους από εμάς δεν έχει δοθεί η ευκαιρία να αναρωτηθούμε σχετικά με την αυτοέλξη».

«Τα άτομα που προσδιορίζονται ως γυναίκες και ειδικότερα ως άτομα AFAB (τούς αποδόθηκε το θηλυκό φύλο κατά τη γέννηση) διδάσκονται ότι είμαστε οι “παραλήπτες” του σεξ και σεξουαλικά αντικείμενα για κατανάλωση άλλων ανθρώπων», προσθέτει η σεξολόγος, σημειώνοντας πως «η κατανάλωση και οι επιθυμίες μας, σε μεγάλο βαθμό, μένουν εκτός αυτής της εξίσωσης και δεν υπάρχει πολύς χώρος για να ρωτήσετε αν έλκεστε σεξουαλικά από τον εαυτό σας».

«Δεν ψάχνω για πορνό κανενός, βλέπω το δικό μου»

Για τον Justin, το συναίσθημα μοιάζει με αυτό του «εφηβικού έρωτα, γιατί είναι σαν ναρκωτικό». Εξηγεί ότι ζει με το alter ego του, την Joanna (χωρίς να το ξέρει κανείς), ενώ βρίσκει και τις δύο πλευρές του εντελώς ακαταμάχητες.

Ανακάλυψε για πρώτη φορά ότι ήταν αυτοσεξουαλικός πριν από δυόμισι χρόνια, όταν γκούγκλαρε τη λέξη «αυτοέλξη», συνειδητοποιώντας πως δεν ήταν μόνος (αλλά με την Joanna και πολλούς ακόμα εκεί έξω).

«Άνοιξε όλο αυτό το νέο βασίλειο […] και η πόρτα να με ερωτευτώ και να είμαι καλά», εξομολογείται. Εδώ και χρόνια, ο Justin αυνανίζεται βλέποντας βίντεο με τον εαυτό του, ενώ «παίζει» πολύ και με τους καθρέπτες, αποφεύγοντας γενικά το σεξ με άλλους ανθρώπους.

Χαμογελάει, καθώς αποκαλύπτει ότι μια πρώην σύντροφός του είχε αστειευτεί λέγοντάς του πως είχε καλύτερη σεξουαλική ζωή με τον εαυτό του, παρά με εκείνη.

«Έστηνα μια βιντεοκάμερα και τραβούσα τον εαυτό μου να αυνανίζεται. Και μετά θα αυνανιζόμουν με το βίντεο του αυνανισμού μου (σ.σ. κάτι σαν «inception» δηλαδή). Δεν ψάχνω για πορνό κανενός άλλου, βλέπω το δικό μου», ξεκαθαρίζει.

Από την άλλη, ο Adam είναι ένας πολυγαμικός, αυτοσεξουαλικός τύπος «ρευστού» φύλου, ο οποίος είναι επίσης πανσεξουαλικός.

Όμως, αν και η αυτοσεξουαλικότητά είναι όμορφη και ικανοποιητική, «μακιγιάρει» την καταθλιπτική λαχτάρα για μια ιστορία αγάπης που είναι καταδικασμένη να μείνει ανολοκλήρωτη.

Για τον Adam, η σεξουαλική σύγχυση του να αγαπάς κάποιον, ο οποίος, ταυτόχρονα, υπάρχει και δεν μπορεί ποτέ να υπάρξει, πυροδοτεί μια ασυμφωνία που παρομοιάζει με πένθος. Ως εκ τούτου, το να συμβιβαστούν οι αυτοσεξουαλικοί με τη σεξουαλικότητά τους σημαίνει να θρηνούν τον εαυτό τους.

«Έπρεπε να θρηνήσω που δεν μπορώ να είμαι με τον εαυτό μου με τον ίδιο τρόπο που μπορώ να είμαι με άλλους ανθρώπους», τονίζει, εστιάζοντας στο «ότι δεν μπορώ να νιώσω το άγγιγμα με τον ίδιο τρόπο, δεν μπορώ να αγκαλιάσω τον εαυτό μου όπως οι άλλοι άνθρωποι ή να κάνω ποτέ σεξ με τον εαυτό μου επειδή υπάρχει μόνο ένα σώμα».

Sex Άναψε ένα κεράκι αυτήν τη μέρα της εβδομάδας για λεφτά και καλύτερο σεξ

Τα αυτοσεξουαλικά άτομα, αναγκάζονται έτσι να επιστρατεύσουν τη φαντασία τους και ονειρεύονται μια διπλή σεξουαλική εμπειρία του εαυτού τους. Όταν αυνανίζονται, φαντάζονται ότι «βλέπουν δύο ανθρώπους ταυτόχρονα» (τους ίδιους βασικά), ενώ όταν κάνουν σεξ με κάποιον άλλον, συχνά σκέφτονται ότι είναι ο εαυτός τους, ειδικά όταν έχει παρόμοιο σώμα.

Όπως και να ΄χει, στον πυρήνα της αυτοσεξουαλικής αγάπης, σχέσεις οι οποίες ανθίζουν (ακόμα και με τον ίδιο σου τον εαυτό), μπορεί να γίνουν εξίσου όμορφες και ρομαντικές, αλλά και cringe, με την ίδια ευκολία που θα γίνονταν οι «φυσιολογικές» (δύο διαφορετικών ατόμων).

Και μπορεί εν αναμονή της ημέρας της κρίσης ή κριτικής ορθότερα, μερικοί αυτοσεξουαλικοί να έχουν μάθει να συνδυάζουν την αγάπη τους με την ντροπή, ωστόσο η αυτοσεξουαλικότητα δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει κανείς να ντρέπεται. Αν μη τι άλλο, σε μια εποχή που πολλοί από εμάς παλεύουν με τη χαμηλή αυτοεκτίμηση, η αγάπη προς τον εαυτό μας μοιάζει με όαση στον αφυδατωμένο κυκεώνα της καθημερινότητας.

Με πληροφορίες από Dazed Digital