Η Τζόρτζια Μελόνι βρίσκεται στο τιμόνι της Ιταλίας εδώ και πάνω από ένα χρόνο. Κι αν στο διάστημα αυτό έχει καταφέρει να κερδίσει τα εύσημα ακόμη και της Αριστεράς, υπάρχουν κι εκείνοι που προειδοποιούν ότι κανείς δεν πρέπει να ξεγελιέται.

Στο πρόσφατο παρελθόν, δύσκολα θα εύρισκες Ιταλό που να παραδέχεται ανοιχτά ότι του αρέσει η Μελόνι. Ακόμη και μετά τη θριαμβευτική επικράτηση του κόμματός της «Αδέλφια της Ιταλίας» στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2022, που ανέδειξαν την πιο σκληρή δεξιά κυβέρνηση της Ιταλίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κάποιοι από όσους την ψήφισαν ντρέπονταν να το παραδεχτούν ανοιχτά.

Ένα και πλέον χρόνο μετά, αυτό το αίσθημα της ντροπής έχει υποχωρήσει. Η Μελόνι, που αρχικά παρουσίαζε τον εαυτό της ως το αουτσάιντερ που πάλεψε ενάντια στις αντιξοότητες για να γίνει η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της Ιταλίας, έχει μεταμορφωθεί σε μία από τις πιο ισχυρές πολιτικούς της Ευρώπης.

Οι Ιταλοί πια, δεν κάνουν καμία αναφορά στις σχέσεις της με τον νεοφασισμό στο παρελθόν, ούτε στο μένος της απέναντι στους μετανάστες, στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα και σε όποιον αμαυρώνει το αυτοαποκαλούμενο χριστιανικό και πατριωτικό όραμά της για την Ιταλία.

«Έχει μαλακώσει με τον καιρό. Ναι, έχει δίπλα της κάποιες αμφιλεγόμενες προσωπικότητες, αλλά ο κόσμος εστιάζει περισσότερο στο ότι βλέπει κάποια σταθερότητα, μετά από χρόνια άχρηστων κυβερνήσεων», λέει η ιδιοκτήτρια μιας μικρής επιχείρησης στη Ρώμη, η οποία συμπληρώνει πως έχει ακόμη και Αριστερούς πελάτες που δηλώνουν ότι η Μελόνι τους αρέσει αρκετά.

«Φιλίες» με τους ισχυρούς εντός κι εκτός Ευρώπης

Η δημοτικότητά της πλέον ξεπερνά τα όρια της ακροδεξιάς βάσης του κόμματός της, ωστόσο η «μεταμόρφωσή» δεν περνά απαρατήρητη και πολλοί είναι εκείνοι που προσπαθούν να αποκρυπτογραφήσουν ποια πραγματικά είναι.

Η 46χρονη πρωθυπουργός της Ιταλίας έχει υιοθετήσει έναν καθησυχαστικό, ρεαλιστικό τόνο, εντός κι εκτός ευρωπαϊκών συνόρων. Ήταν αμετακίνητη στην υποστήριξή της προς την Ουκρανία, ενώ τοποθετήθηκε υπέρ μεγάλων συμφωνιών στην Αφρική, είτε αυτές αφορούσαν την ενέργεια, είτε πιο αμφιλεγόμενα ζητήματα, όπως η μετανάστευση.

Εμβαθύνει τις σχέσεις της με τους ακροδεξιούς συμμάχους της στην Ευρώπη

Οπαδός κάποτε του Ντόναλντ Τραμπ και του Βλαντιμίρ Πούτιν, η Μελόνι βρήκε νέους φίλους στο πρόσωπο του Τζο Μπάιντεν και του Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Έχει ενισχύσει τους δεσμούς της με τον Ρίσι Σουνάκ, έγινε πιο εγκάρδια με τον Εμανουέλ Μακρόν και την βλέπουμε συχνά να συνεργάζεται στενά με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Ταυτόχρονα, όμως, η Μελόνι εμβαθύνει τις σχέσεις της με τους ακροδεξιούς συμμάχους της στην Ευρώπη. Συσπείρωσε το κόμμα Vox πριν από τις ισπανικές εκλογές του Ιουλίου, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Ήρθε η ώρα των πατριωτών».

Φέτος τον Σεπτέμβριο, συναντήθηκε με τον Ούγγρο ομόλογό της και σύμμαχό της, Βίκτορ Όρμπαν, στη Βουδαπέστη, όπου μίλησε για την υπεράσπιση της «παραδοσιακής» οικογένειας και του Θεού για το καλό της ανθρωπότητας.

Σκληρή πολιτική εντός των συνόρων

Στην Ιταλία, ο κυβερνητικός συνασπισμός της 46χρονης πρωθυπουργού, έχει περικόψει τα επιδόματα σε άτομα με χαμηλά εισοδήματα ή ανέργους, έχει θεσπίσει αυστηρούς κανόνες κατά των ΜΚΟ και συγκεκριμένα για τα πλοία τους που κάνουν διασώσεις προσφύγων και μεταναστών στη Μεσόγειο, κατά των οικογενειών με γονείς του ίδιου φύλου, ενώ έχει επεκτείνει την απαγόρευση της παρένθετης μητρότητας, ώστε να αποτρέψει τους Ιταλούς από το να καταφύγουν σε αυτή την επιλογή σε άλλη χώρα.

Αυτή η «αλλαγή προσώπου» της Μελόνι, παραπλάνησε πολύ κόσμο, που ξέχασε το πιο ακραίο παρελθόν της, εκτιμά η φεμινίστρια και ΛΟΑΤΚΙ+ ακτιβίστρια Λουίζα Ριτζιτέλι και προσθέτει: «Έχει έναν τρόπο να χειρίζεται τα πράγματα πολύ επιδέξια, ακόμη κι αν η ίδια παραμένει πιστή στα φυσικά της ένστικτα. Αλλά ο αντίκτυπος των πολιτικών της είναι επικίνδυνος, καθώς κανονικοποιεί τα πράγματα. Το στυλ της έχει αλλάξει εντελώς, εμφανίζεται λιγότερο επιθετική και περισσότερο σαν μια ήπια δεξιά, κάτι που της δίνει τη δύναμη να επηρεάσει την κοινή γνώμη για πολιτικές που είναι πραγματικά επικίνδυνες».

Τα δυνατά χαρτιά και η ακροβασία με την ΕΕ

Ο Σάντρο Γκότζι, ευρωβουλευτής και πρώην υπουργός αρμόδιος για θέματα Ευρώπης της Ιταλίας, σημειώνει ότι η Μελόνι ανήλθε στην εξουσία με δύο σημαντικές «σανίδες σωτηρίας».

Η πρώτη ήταν μια δομή του προϋπολογισμού, που είχε ως επί το πλείστον διαμορφωθεί από τον πρώην πρωθυπουργό Μάριο Ντράγκι, η οποία καθησύχασε τις χρηματοπιστωτικές αγορές, τουλάχιστον για το 2023. Η δεύτερη ήταν η υποστήριξή της προς την Ουκρανία, παρά τις διαφωνίες που προκάλεσε το συγκεκριμένο θέμα εντός του κυβερνητικού συνασπισμού, θέση που καθησύχασε τις ΗΠΑ.

«Η Μελόνι είναι πανούργα, αλλά και πολύ περήφανη»

Επιπλέον, η Μελόνι πρέπει να κρατήσει τις ισορροπίες και με τις Βρυξέλλες, προκειμένου να διασφαλίσει ότι η Ιταλία θα λάβει τα δισεκατομμύρια ευρώ-από το ταμείο της ΕΕ- για την ανάκαμψη μετά την πανδημία του covid-19.

Να σημειωθεί ότι η Ιταλία εξασφάλισε το μεγαλύτερο μερίδιο του συγκεκριμένου ευρωπαϊκού κονδυλίου το 2020, παρά τις έντονες αντιδράσεις των κρατών-μελών της βόρειας Ευρώπης.

«Η Μελόνι είναι πανούργα, αλλά και πολύ περήφανη. Χρειάζεται αναγνώριση στη διεθνή σκηνή, αλλά ενεργεί ως παγκόσμιος ηγέτης μόνο όταν πρέπει. Κάθε άλλη φορά δείχνει ποια πραγματικά είναι: Μια ιδεολογική, πολύ ακροδεξιά ηγέτιδα, που προσαρμόζει τον εαυτό της πλήρως σε όλα», εκτιμά ο Γκότζι.

Μέλος νεοφασιστικού κόμματος, μεγαλωμένη σε αριστερή, εργατική συνοικία

Γεννημένη στη Ρώμη το 1977, η Meloni ξεκίνησε την πολιτική της πορεία από την παραδοσιακά αριστερή, εργατική συνοικία Γκαρμπατέλα, όπου σε ηλικία 15 ετών εντάχθηκε στην πτέρυγα νεολαίας του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος (MSI), ενός νεοφασιστικού κόμματος που ιδρύθηκε το 1946 από εναπομείναντες υποστηρικτές του Ιταλού δικτάτορα Μπενίτο Μουσολίνι.

Στην βιογραφία της «Io Sono Giorgia» (Είμαι η Τζόρτζια), αναφέρει ότι την προσέλκυσε ενστικτωδώς η παράταξη αυτή, κι εκεί βρήκε αλληλεγγύη σε μια στενή, αν και περιθωριοποιημένη, κοινότητα αγωνιστών, που συχνά απεικονίζονταν ως κακοί ή βίαιοι, και οι οποίοι αφιέρωναν όλο τους το χρόνο στην πολιτική, αντί να πηγαίνουν σε κλαμπ ή για ψώνια, όπως οι συνομήλικοί τους.

Εκεί γνώρισε τον Νίκολα Προκατσίνι, ο οποίος σήμερα είναι ευρωβουλευτής του κόμματος «Αδέλφια της Ιταλίας» και αναπληρωτής της Μελόνι στο κόμμα των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών (ECR) και περιγράφει την πρωθυπουργό της Ιταλίας με αυτά τα λόγια: «Δεν έχω γνωρίσει ποτέ κανέναν που να μελετάει τόσο σκληρά – την αποκαλούμε αστειευόμενοι σπασίκλα. Δίνεται απόλυτα σε όλα, αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας της. Είναι ένα άτομο που πατάει γερά στο έδαφος, ξεπερνάει μια πρόκληση, αλλά έχει πάντα επίγνωση των μεγαλύτερων προκλήσεων που έρχονται».

Δίπλα στον Σίλβιο Μπερλουσκόνι

Εν συνεχεία η Μελόνι ηγήθηκε της νεολαίας της Εθνικής Συμμαχίας, του κόμματος που «γεννήθηκε» από το MSI και ήταν εταίρος στις τρεις κυβερνήσεις του Σίλβιο Μπερλουσκόνι.

Αργότερα έγινε η νεότερη αντιπρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων και το 2008 διορίστηκε υπουργός Νεολαίας στην τελευταία κυβέρνηση του Μπερλουσκόνι.

Η Μελόνι ίδρυσε το κόμμα «Αδέλφια της Ιταλίας» το 2012, οδηγώντας το από το 4% στις βουλευτικές εκλογές του 2018, στη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη της Ιταλίας, με δημοσκοπικά ποσοστά περίπου 30%.

Ένα οξύθυμο παιδί, που πάντα βρισκόταν σε άμυνα

Σε μια αναφορά στα παιδικά της χρόνια στη βιογραφία της, η Μελόνι περιγράφει τον εαυτό της ως ένα οξύθυμο παιδί, που πάντα βρισκόταν σε άμυνα, ενώ περιγράφει πώς η πυγμή της αναπτύχθηκε με αφορμή την άρνηση μιας παρέας αγοριών να την συμπεριλάβουν σε ένα παιχνίδι beach volley επειδή ήταν «πολύ χοντρή».

Ωστόσο το γνώρισμα που εντυπωσιάζει περισσότερο τον Προκατσίνι, όσον αφορά στην ηγεσία της Μελόνι, είναι ότι είναι δίκαιη με τους αντιπάλους της, αναφέροντας ως παράδειγμα τη σχέση της με τον Φάουστο Μπερτινότι, ο οποίος ηγούνταν του κόμματος της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης και ήταν πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων όταν εκείνη ήταν αντιπρόεδρος.

Στο πρόσωπό του η Μελόνι βρήκε μια πατρική φιγούρα, λέει χαρακτηριστικά ο Προκατσίνι και προσθέτει: «Αυτό μου έδειξε ακόμη περισσότερο την ικανότητά της να ξεπερνά τους ιδεολογικούς φραγμούς, να πετυχαίνει να χαίρει της εκτίμησης ανθρώπων των οποίων οι πολιτικές ιδέες απέχουν πολύ από τις δικές της».

Εύσημα από την Αριστερά στην Μελόνι

Κατά τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησής της, η Μελόνι πήρε τα εύσημα ακόμη κι από έναν αριστερό αντίπαλό της, τον Ενρίκο Λέτα, πρώην πρωθυπουργό και πρώην ηγέτη του Δημοκρατικού Κόμματος, ο οποίος την χαρακτήρισε «καλύτερη απ’ ό,τι αναμενόταν», ενώ ο Στέφανο Μπονατσίνι, πρόεδρος της περιφέρειας της Εμίλια Ρομάνια, επικρίθηκε από μέλη του Δημοκρατικού Κόμματος, επειδή αναγνώρισε στην 46χρονη πρωθυπουργό ότι είναι ικανή.

Ο Μπονατσίνι συνεργάστηκε με την Μελόνι όταν η περιφέρειά του, μία από τις λίγες στην Ιταλία που εξακολουθούν να βρίσκονται υπό αριστερή διακυβέρνηση, καταστράφηκε από πλημμύρες τον Μάιο.

«Χτίσαμε μια πολύ ειλικρινή, εγκάρδια και, επιπλέον, σεβαστή σχέση», είπε, σημειώνοντας ωστόσο πως η κυβέρνηση «σπατάλησε» δύο μήνες για να διορίσει έναν επίτροπο για την επίβλεψη της ανοικοδόμησης της περιοχής, ενώ υπήρξε σοβαρή καθυστέρηση και στη χρηματοδότηση των έργων.

Και, ενώ ο Μπονατσίνι αναγνωρίζει την ηγετική ικανότητα της Μελόνι, είναι παράλληλα κι επιφυλακτικός για τη συνολική επάρκεια της κυβέρνησής της.

Στιγμιότυπα από την πολιτική δραστηριότητα της Τζόρτζια Μελόνι

7 Images

Προβληματίζουν οι συνεργάτες της Μελόνι

Αυτό που προκαλεί ανησυχία είναι οι άνθρωποι που βρίσκονται στον στενό κύκλο της Μελόνι. Πέρυσι, κι ενώ βρισκόταν στο κατώφλι της εξουσίας, η 46χρονη είχε δηλώσει ότι το κόμμα της «παρέδωσε τον φασισμό στην ιστορία εδώ και δεκαετίες».

Ωστόσο ο γαμπρός της και υπουργός Γεωργίας Φραντσέσκο Λολομπρίτζιντα, κατηγορήθηκε ως υπέρμαχος της θεωρίας της «υπεροχής της λευκής φυλής», όταν υποστήριξε πως οι Ιταλοί κινδυνεύουν από «εθνοτική αντικατάσταση», στο πλαίσιο μιας συζήτησης για τη μετανάστευση και τη μείωση των γεννήσεων στην Ιταλία.

Θέλει να «πάρει τον έλεγχο» της ιταλικής δημόσιας ραδιοτηλεόρασης

Όμως και ο πρόεδρος της ιταλικής Γερουσίας, Ιγκνάσιο Λα Ρούσα είναι συλλέκτης φασιστικών κειμηλίων, ενώ πολλά άλλα στελέχη του κόμματος της Μελόνι προέρχονται από την εποχή που και η ίδια ήταν μέλος της νεολαίας του νεοφασιστικού κόμματος MSI. Αξιοσημείωτο είναι και το ότι το λογότυπο του κόμματος Αδέλφια της Ιταλίας, περιλαμβάνει την φασιστική τρίχρωμη φλόγα του MSI.

«Δεν νομίζω ότι είναι φασίστρια», εκτιμά παρ’ όλα αυτά ο Μπονατσίνι, ο οποίος εντοπίζει το πρόβλημα σε μια πτέρυγα του κόμματός της και θεωρεί ότι ο κίνδυνος έγκειται περισσότερο στην αυταρχική τάση της κυβέρνησης, η οποία είναι πιο ορατή όσον αφορά στην επιρροή της στην Rai.

Πηγές αναφέρουν ότι η Μελόνι θέλει να «πάρει τον έλεγχο» της ιταλικής δημόσιας ραδιοτηλεόρασης και να «αλλάξει το αφήγημα ώστε να απηχεί τον δικό της τρόπο σκέψης».

Το μεταναστευτικό εκθέτει την Μελόνι

Οι δημοσιογράφοι που ασκούν κριτική στην κυβέρνηση έχουν στοχοποιηθεί με νομικές ενέργειες. Η Μελόνι δεν έχει δώσει σχεδόν καμία συνέντευξη Τύπου από τις αρχές Μαρτίου, λίγες ημέρες αφότου τουλάχιστον 94 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε ναυάγιο στα ανοικτά του Κούτρο, στην Καλαβρία.

Αντ’ αυτού, αποφεύγει τις ερωτήσεις των μέσων ενημέρωσης κι επιλέγει να επικοινωνεί κυρίως με βιντεοσκοπημένα μηνύματα.

Η Μελόνι είπε ότι δεν θα επιτρέψει να γίνει η Ιταλία «το στρατόπεδο προσφύγων της Ευρώπης»

Σύμφωνα με την δημοσιογράφο και ειδικό σε θέματα μετανάστευσης, Ελεονώρα Καμίλι, η συνέντευξη Τύπου της πρωθυπουργού στο Κούτρο ήταν μια καταστροφή από πλευράς επικοινωνίας, «επειδή ήταν απροετοίμαστη για τις εύστοχες ερωτήσεις των τοπικών δημοσιογράφων. Βρέθηκε σε δύσκολη θέση και δεν εμφανίστηκε ως η προετοιμασμένη πολιτικός για την οποία όλοι μιλούσαν».

Η Μελόνι ανήλθε στην εξουσία δεσμευόμενη να «σταματήσει την εισβολή» ανθρώπων, επιβάλλοντας ναυτικό αποκλεισμό στη Μεσόγειο. Αντ’ αυτού, ο αριθμός των ανθρώπων που έφτασαν στην Ιταλία μεταξύ Ιανουαρίου και Σεπτεμβρίου, υπερδιπλασιάστηκε συγκριτικά με την ίδια περίοδο το 2022.

Η Μελόνι είπε ότι δεν θα επιτρέψει να γίνει η Ιταλία «το στρατόπεδο προσφύγων της Ευρώπης» μετά την αύξηση των μεταναστευτικών ροών στην Λαμπεντούζα το καλοκαίρι του 2023. Σύμφωνα με την Καμίλι, οι αφίξεις έχουν ξεπεράσει τις 127.000, κάτι που δεν έχει συμβεί εδώ και χρόνια. Ωστόσο, προσθέτει, δεν ακούμε πια την Μελόνι να μιλά για «εισβολή».

Η φαινομενική σταθερότητα της ιταλικής κυβέρνησης οφείλεται, εν μέρει, στο γεγονός ότι διαθέτει μεγάλη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, αλλά και στο γεγονός ότι η αντιπολίτευση είναι αδύναμη. Αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουν επιτευχθεί πολλά αξιόλογα πράγματα.

Η κυβέρνηση αποτυγχάνει στις μεταναστευτικές της δεσμεύσεις. Η οικονομία επιβραδύνεται, ενώ τίποτα, λένε οι επικριτές της, δεν γίνεται για τη θέσπιση αλλαγών που θα οδηγούσαν σε ανάπτυξη.

Στις Βρυξέλλες επικρατεί έντονος σκεπτικισμός σχετικά με την ικανότητα της Ιταλίας να διαθέσει με υπευθυνότητα το μέρισμά της από το ταμείο ανάκαμψης του Covid-19.

Η κυβέρνηση δεν έχει σαφή στρατηγική για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, παρά το γεγονός ότι η Ιταλία είναι από τις πιο ευάλωτες χώρες στην Ευρώπη σε ακραία καιρικά φαινόμενα.

Η επιστροφή μιας σκληροπυρηνικής, εθνικιστικής γραμμής;

Σε μια ομιλία του 2019 που έγινε viral, η Μελόνι άγγιξε όλες τις νότες του τότε πολιτικού της soundtrack. «Είμαι η Τζόρτζια, είμαι γυναίκα, είμαι μητέρα, είμαι Ιταλίδα, είμαι χριστιανή. Δεν μπορείτε να μου το πάρετε αυτό», φώναξε.

Καθώς η προσοχή στρέφεται στις Ευρωεκλογές του 2024, πιθανόν να υπάρξει μια επιστροφή αυτής της επιθετικής ρητορικής τους επόμενους μήνες.

Η Μελόνι είναι πρόεδρος του ECR από το 2020, μια θέση που έχει χρησιμοποιήσει για να καλλιεργήσει μια πιο μετριοπαθή εικόνα, ακόμη και αν η ομάδα της αποτελείται κυρίως από ακροδεξιούς εξτρεμιστές.

Ο Φραντσέσκο Τζουμπιλέι, φίλος της και συγγραφέας του βιβλίου «Τζόρτζια Μελόνι: Η επανάσταση των συντηρητικών», εκτιμά ότι η Μελόνι είχε ένα όραμα για μια «διαφορετική, πιο συντηρητική Ευρώπη που δεν θα ήταν ούτε κοντά στην Ευρώπη του Μακρόν, ούτε στην Ευρώπη του Όρμπαν».

«Είμαι η Τζόρτζια, είμαι γυναίκα, είμαι μητέρα, είμαι Ιταλίδα, είμαι χριστιανή. Δεν μπορείτε να μου το πάρετε αυτό»

Σύμφωνα με την Ναταλί Τότσι, διευθύντρια thinktank στη Ρώμη, η Μελόνι, θεωρεί την ήττα του Vox στην Ισπανία, ως οπισθοδρόμηση και «αν δικαιωθεί το φθινόπωρο με τις εκλογές στην Πολωνία, τη Σλοβακία και την Ολλανδία νομίζω ότι θα κάνει εκστρατεία με σκληροπυρηνική, εθνικιστική θέση».

Πολλοί έχουν λόγο να φοβούνται την επιστροφή μιας τέτοιας θέσης. «Η Μελόνι παριστάνει την μετριοπαθή, αλλά κλείνει το μάτι σε όσους δεν είναι καθόλου μετριοπαθείς», λέει Αλεσάντρα Λατέρτζα η ιδιοκτήτρια βιβλιοπωλείου σε μια φτωχή συνοικία στα περίχωρα της Ρώμης.

Η Λατέρτζα, ζει υπό αστυνομική προστασία, έπειτα από καταιγισμό απειλητικών μηνυμάτων που δέχτηκε στο διαδίκτυο, επειδή αρνήθηκε να πουλήσει το βιβλίο της Μελόνι στο κατάστημά της.

«Η Μελόνι δεν καταδίκασε ποτέ αυτή τη συμπεριφορά. Αυτός είναι ο φόβος. Ενώ τα Αδέλφια της Ιταλίας θα συνεχίσουν να κάνουν αυτό που ζητάει η Ευρώπη, ταυτόχρονα θα κάνουν εκστρατεία με τρόπο που επιτρέπει στους ανθρώπους να βγάλουν το μίσος τους, και αυτό είναι που τους βοηθάει να τα καταφέρουν», λέει χαρακτηριστικά.

Σύμφωνα με τον Τζουμπιλέι, η κυβέρνηση Μελόνι απολαμβάνει μια μεγαλύτερη περίοδο χάριτος από ό,τι συνήθως, αλλά αυτό «δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο», ενώ η Τότσι από την πλευρά της εκτιμά πως η δημοτικότητά της, μπορεί επίσης να αποδοθεί στον σεβασμό των Ιταλών προς την εξουσία. Συν τοις άλλοις, λέει η ίδια, υπάρχει αυτή η πτυχή του όλα είναι σχετικά στη ζωή, οπότε «σε σύγκριση με τους περισσότερους στην κυβέρνησή της, η Μελόνι είναι ο Αϊνστάιν».

Με πληροφορίες από: Guardian