Οι Black Mambas είναι μία αποκλειστικά γυναικεία και άοπλη ομάδα που μάχεται να σώσει την άγρια ζωή της Νοτίου Αφρικής.

Οι περισσότερες μονάδες που πολεμούν τη λαθροθηρία στην Αφρική ακολουθούν ένα οικείο μοτίβο: άνδρες δασοφύλακες περιπολούν οπλισμένοι στην ύπαιθρο, με την ελπίδα να πιάσουν επ΄ αυτοφόρω αυτούς που σκοπεύουν να θυσιάσουν ένα μεγάλο άγριο ζώο στον βωμό του παράνομου, αλλά επικερδούς εμπορίου διαφόρων μελών του σώματός τους.

Μία ωστόσο μονάδα που δραστηριοποιείται στο Olifants West Nature Reserve, στο Εθνικό Πάρκο Greater Kruger στη Νότια Αφρική, ξεχωρίζει για πολλούς λόγους.

Οι Black Mambas πήραν το όνομά τους από το θανατηφόρο φίδι της «μαύρης ηπείρου» και είναι η πρώτη αποκλειστικά γυναικεία μονάδα που πολεμά τη λαθροθηρία στη Νότια Αφρική. Από τότε που ιδρύθηκαν το 2013, έχουν αναδειχθεί σε προστάτη της άγριας ζωής, παίζοντας ιδιάζοντα και πρωταγωνιστικό ρόλο στη διατήρησή της.

Εκπαιδευμένη να εντοπίζει και να αφαιρεί παγίδες, η επίλεκτη αυτή ομάδα θαρραλέων γυναικών συνέβαλε σημαντικά στη μείωση της λαθροθηρίας, έχοντας μάλιστα εξαλείψει ολοκληρωτικά την απειλή για τους ρινόκερους εντός του πάρκου.

Η τολμηρή προσέγγιση των Black Mambas απέναντι στη λαθροθηρία εγκυμονεί ωστόσο κινδύνους, ακόμη και για την ίδια τους τη ζωή, καθώς οι γυναίκες «κομάντο» δεν φέρουν κανένα όπλο, παρά μόνο σπρέι πιπεριού, χειροπέδες και ραδιόφωνα. Δεν εμπλέκονται σε ενέδρες, ενώ βασίζονται αποκλειστικά σε οπλισμένη ομάδα υποστήριξης όταν έρθουν αντιμέτωπες με λαθροκυνηγούς, αλλά και στην στρατιωτική πειθαρχία τους για να αντιδράσουν σε κάθε είδους κατάσταση.

Κατά τη διάρκεια των περιπολιών τους, με βάρδιες, στο Olifants West Nature Reserve, το οποίο εκτείνεται σε 200 τετραγωνικά χιλιόμετρα, παρακολουθούνται σε ζωντανό χρόνο, έχοντας το δικό τους κέντρο ελέγχου. Παραμένουν, δε, συνεχώς σε επιφυλακή για τον εντοπισμό παγίδων ή ιχνών εισβολής εντός του περιμετρικού φράχτη.

«Το πλεονέκτημά μας είναι ότι δεν θα μας πυροβολήσουν γιατί γνωρίζουν ότι δεν κουβαλάμε όπλα», τονίζει η Cutie Mhlongo, Black Mamba εδώ και περίπου μία δεκαετία, σημειώνοντας ότι οι σοβαροί τραυματισμοί είτε από κάποιο ζώο, είτε από λαθροθήρες είναι σπάνιοι.

Για τις περισσότερες γυναίκες από τις τοπικές κοινωνίες, οι ευκαιρίες απασχόλησης είναι πολύ λίγες. Το να γίνει έτσι κάποια Black Mamba έχει ευρύτερο αντίκτυπο καθώς ενισχύει την κοινωνική θέση της, αποκτώντας παράλληλα οικονομική ανεξαρτησία. Η δυνατότητα επίσης των Black Mambas να κάνουν τη διαφορά στην τοπική διατήρηση της άγριας ζωής συμπαρασύρει την ευρύτερη κατανόηση και ευαισθησία για ένα τόσο «φλέγον» ζήτημα.

Οι φίλοι της Mhlongo δεν είναι οι μόνοι που εντυπωσιάζονται από την ικανότητά της να προβλέπει τη συμπεριφορά των άγριων ζώων και να παραμένει ασφαλής, πυροδοτώντας τους την επιθυμία να στρατολογηθούν. Ως μία από τους τελευταίους άγρυπνους φρουρούς της άγριας ζωής, αποτελεί πρότυπο και σύμβολο αντίστασης σε έναν κόσμο τους φυσικούς πόρους του οποίου ο άνθρωπος δεν σταματά να καπηλεύεται ανερυθρίαστα. Αγνοεί ότι δεν είναι ανεξάντλητοι και κυρίως ότι δεν του ανήκουν.

«Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι αυτά τα ζώα ανήκουν σε λευκούς», υποστηρίζει η Mhlongo, καταλήγοντας: «Θέλουμε να αλλάξουμε αυτόν τον τρόπο σκέψης, ώστε όλοι στην κοινότητά μας να γνωρίζουν ότι αυτή η άγρια ζωή ανήκει σε όλους μας».

Με πληροφορίες από: BBC