Ένα χρόνο πριν διεξαχθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες και οι Παραολυμπιακοί Αγώνες του 2024, το Παρίσι ανακοίνωσε ότι θα «ξανανοίξει» τον ποταμό Σηκουάνα για κολυμβητικούς αγώνες και στη συνέχεια θα επιτρέψει την κολύμβηση και του κοινού, τερματίζοντας έτσι μία απαγόρευση που ίσχυε επί έναν αιώνα.

Η απαγόρευση αυτή ίσχυε για να αποτρέψει τους ανθρώπους να βουτούν στα νερά του ποταμού που είναι μολυσμένα από τα όμβρια ύδατα, τα λύματα και τα χημικά.

Η κολύμβηση σε ποτάμια έχει μία πολύ μακρά ιστορία που σχετίζεται και με την ευχαρίστηση του κόσμου, αλλά και με την πολιτική.

Όμως, μετά από πολλά χρόνια εργασιών διαχείρισης των ομβρίων υδάτων, τρία Ολυμπιακά και Παραολυμπιακά αγωνίσματα θα διεξαχθούν στον Σηκουάνα το 2024 – ο μαραθώνιος κολύμβησης και τα κολυμβητικά σκέλη του Ολυμπιακού τριάθλου και του Παρα-τριάθλου.

Ο Σηκουάνας θα πρωταγωνιστήσει επίσης στην τελετή έναρξης, όταν, αντί για την παραδοσιακή παρέλαση των αθλητών στο στάδιο, μία πομπή από βάρκες θα μεταφέρει τις ομάδες κατά μήκος του ποταμού.

Τα καθαρά νερά του Σηκουάνα, όπου θα επιτρέπεται πλέον η κολύμβηση, προωθούνται ως θετική κληρονομιά αυτών των Αγώνων, εκτιμά το The Conversation. Ωστόσο αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που διοργανώνονται Ολυμπιακά αγωνίσματα κολύμβησης στο διάσημο ποταμό. Και με τις αυξανόμενες δεσμεύσεις για πόλεις, στα ποτάμια των οποίων θα επιτρέπεται το κολύμπι σε όλο τον κόσμο, είναι απίθανο να είναι η τελευταία.

Σύντομη ιστορία της κολύμβησης στον Σηκουάνα

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1900 στο Παρίσι, ο Αυστραλός Φρέντι Λέιν κέρδισε δύο αγωνίσματα κολύμβησης στον Σηκουάνα, τα 200 μέτρα ελεύθερο και έναν αγώνα 200 μέτρων με εμπόδια.

Η κολύμβηση μεταφέρθηκε σε πισίνες το 1908 στο Λονδίνο

Σε αυτό το ασυνήθιστο αγώνισμα οι 12 κολυμβητές από τέσσερις χώρες καλούνταν να σκαρφαλώσουν αρχικά πάνω από ένα στύλο. Στη συνέχεια, έπρεπε να περάσουν πάνω από μία σειρά με βάρκες και τέλος να κολυμπήσουν κάτω από μια άλλη σειρά από βάρκες. Κολύμβηση μετ’ εμποδίων στην ουσία.

Οι ιστορικοί Reet και Max Howell επικαλούνται τα λόγια του Λέιν που περιγράφουν τη στρατηγική της νίκης του: «[Γνωρίζοντας] λίγα πράγματα για τις βάρκες πέρασα πάνω από τις πρύμνες […] σε αντίθεση με την πλειονότητα των διαγωνιζομένων που πάλεψαν για να περάσουν πάνω από τις πλευρές».

Δεδομένου ότι εκείνη την εποχή συνηθιζόταν να συνδέονται οι αγώνες με την κλασική ιστορία, το συγκεκριμένο αγώνισμα παρέπεμπε στην γαλλορωμαϊκή θεά του Σηκουάνα, η οποία συνήθως απεικονίζεται όρθια σε μία βάρκα, ενώ το να σκαρφαλώσεις και να κολυμπήσεις κάτω από τις βάρκες είναι κάτι που παραπέμπει στους κοινούς θνητούς.

Διαβασε ακομα

Σεμπάστιαν Φέτελ: Ένας πρωταθλητής της F1 με ευαισθησίες

Αυτή ήταν η πρώτη και μοναδική φορά που οι Ολυμπιακοί Αγώνες περιελάμβαναν αγώνα κολύμβησης με εμπόδια. Αλλά οι αγώνες κολύμβησης εκείνη την εποχή διεξάγονταν συχνά σε ποτάμια, λιμάνια, λίμνες και άλλα φυσικά υδάτινα συστήματα.

Οι αγώνες κολύμβησης στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, στην Αθήνα το 1896, διεξήχθησαν στον κόλπο της Ζέας στη χερσόνησο του Πειραιά. Η κολύμβηση μεταφέρθηκε σε πισίνες το 1908 στο Λονδίνο.

Η κολύμβηση σε ποτάμια έχει μία πολύ μακρά ιστορία που σχετίζεται και με την ευχαρίστηση του κόσμου, αλλά και με την πολιτική. Η αγωνιστική κολύμβηση σε ποτάμια παρέμεινε συνηθισμένη στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα. Μάλιστα ο Φρέντι Λέιν κέρδισε το πρωτάθλημα μιλίων της Νέας Νότιας Ουαλίας στον ποταμό Murrumbidgee τον Ιανουάριο του 1899.

Ο «καθηγητής της κολύμβησης» Φρεντ Καβίλ βοήθησε στην καθιέρωση των μαθημάτων κολύμβησης για τις λαϊκές μάζες στο Σίδνεϊ – συμπεριλαμβανομένων των κοριτσιών και των γυναικών.

Κατά την άφιξή του από το Ηνωμένο Βασίλειο το 1880, κολυμπούσε στον ποταμό Murray, σε μία προσπάθεια να προωθήσει το άθλημα. Αργότερα την ίδια χρονιά αναγκάστηκε να εγκαταλείψει ένα event κολύμβησης στο Σίδνεϊ λόγω των ισχυρών παλιρροιών. Ένας από τους γιους του, μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου καθιέρωσε μία ετήσια χειμερινή κολύμβηση στον ποταμό Willamette στο Πόρτλαντ του Όρεγκον το 1909.

Και παρόλο που δεν ήταν ολυμπιακό κατόρθωμα, το 1918 ο Alick Wickham έκανε παγκόσμιο ρεκόρ βουτιάς με ύψος 62,7 μέτρα στον ποταμό Yarra στη Μελβούρνη.

Με πληροφορίες από: The Conversation