Τρία χρόνια μετά την πανδημία του Covid-19, που άλλαξε ριζικά τον τρόπο δουλειάς για την συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων στον πλανήτη, με την τηλεργασία να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, οι εταιρείες έχουν αρχίσει να καλούν τους υπαλλήλους τους να επιστρέψουν στο γραφείο, άλλες με απειλές και τελεσίγραφα κι άλλες παρέχοντας κίνητρα και προνόμια.

Η απόφαση της Zoom τον περασμένο Αύγουστο να «διατάξει» τους υπαλλήλους της να επιστρέψουν στο γραφείο έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία, καθώς η πλέον διαδεδομένη πλατφόρμα τηλεδιάσκεψης-σχεδόν συνώνυμη της τηλεργασίας-έμοιαζε να έρχεται κόντρα σε αυτό που εκπροσωπεί.

Η εταιρεία απαιτεί πλέον από τους εργαζόμενους της που ζουν σε ακτίνα 80,5 χιλιομέτρων να εργάζονται από το γραφείο τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα.

Στο ίδιο ύφος και η Amazon έστειλε ένα προειδοποιητικό email σε υπαλλήλους της που πίστευε ότι δεν συμμορφώνονταν στον κανόνα των τριών ημερών στο γραφείο, ενώ η Google δημοσίευσε ένα υπόμνημα που δίνει στους διευθυντές την άδεια να συνυπολογίζουν τις αδικαιολόγητες απουσίες από το γραφείο στις αξιολογήσεις απόδοσης.

Δυσανασχετούν οι εργαζόμενοι για το τέλος της τηλεργασίας

Όπως είναι φυσικό, πολλοί εργαζόμενοι δεν κρύβουν τη δυσαρέσκειά τους γι’ αυτή την επιστροφή στην προ-κορωνοϊού πραγματικότητα, γι’ αυτό και κάποιες εταιρείες έχουν υιοθετήσει λιγότερο σκληρές τακτικές, υποστηρίζοντας μάλιστα πως αποδίδουν καλύτερα.

Αυτό που ζορίζει τους εργαζόμενους σε σχέση με την επιστροφή στο γραφείο είναι το μαρτύριο της μετακίνησης

Ποια όμως είναι τα κίνητρα έτσι ώστε η επιστροφή στο γραφείο να λειτουργήσει ως ενίσχυση της απόδοσης και της παραγωγικότητας κι όχι ως τιμωρία για τους εργαζόμενους;

Κάποιες εταιρείες αντί για το ασφυκτικό «τρεις ημέρες υποχρεωτικά στο γραφείο», προτίμησαν πιο ευέλικτες προτάσεις όπως δύο ημέρες στο γραφείο ή τρεις και πλέον μέρες στο γραφείο, αλλά με πιο ελεύθερο ωράριο, με τους διευθυντές να διαπιστώνουν πως όσο χαλαρώνει η «αστυνόμευση», τόσο περισσότερο τηρούν την πολιτική της εταιρείας οι άνθρωποι.

Επιπλέον χρήματα, φροντίδα παιδιών και Netflix

Η βρετανική Perkbox για παράδειγμα, ανταμείβει τους υπαλλήλους της όταν προσέρχονται στο γραφείο με πόντους ανταμοιβής, οι οποίοι εξαργυρώνονται με διάφορους τρόπους όπως για παράδειγμα η επιδότηση γευμάτων, χρήματα για ψώνια ή ακόμη και συνδρομή στην πολύ δημοφιλή πλατφόρμα Netflix.

Άλλες εταιρείες εξετάζουν τη δημιουργία χώρων φύλαξης παιδιών, ενώ στο κάδρο μπαίνουν ακόμη και τα κατοικίδια.

Ωστόσο φαίνεται πως αυτό που ζορίζει τους εργαζόμενους σε σχέση με το τέλος της τηλεργασίας είναι το μαρτύριο της μετακίνησης.

Στα χρόνια της πανδημίας, όπου η τηλεργασία κυριάρχησε, αλλά και αργότερα με την επικράτηση του μοντέλου της υβριδικής εργασίας, οι εργαζόμενοι διαμόρφωσαν τον χρόνο τους διαφορετικά, αφού στην εξίσωση της καθημερινότητας δεν υπήρχε η μετακίνηση από και προς το γραφείο.

Συνεπώς, μια ευελιξία στο ωράριο, όπως για παράδειγμα να μεταβαίνει κάποιος στη δουλειά του αργότερα αποφεύγοντας τις ώρες αιχμής, είναι ένα ισχυρό κίνητρο.

Με πληροφορίες από: BBC